Yogyakarta

Na een lange dag reizen komen we aan bij ons hotelletje in yogyakarta. Een welverdiend schoon kamertje, met douche én een echte wc! Mijn geluk kan bijna niet op, dat wordt lekker plassen aankomende dagen. Gewoon zittend, met wc papier en een echte doorspoelknop. Heerlijk!

We trekken onze zwemkleding aan en duiken in het verfrissende zwembad. Prachtig, met allemaal tropische planten eromheen en een klein waterstroompje dat van een aantal stenen het zwembad in klettert.

Na een fijne nachtrust trekken we samen de stad in. Eerst naar het veelbelovende Kraton (paleis van de sultan), een 'bijzondere' plaats voor Indonesiërs. Wat een stinkding zeg. Het lijkt helemaal niet af, alles is smerig en het echte 'paleisgevoel' blijft zeer ver weg. Achter vies glas staan oude verkleurde etalagepoppen met kleding uit die tijd. Door de slechte belichting en het vieze glas is dit jammer genoeg niet goed te bekijken. Misschien heb ik mijn verwachtingen te hoog liggen na mijn citytrip naar Rome en Milaan.
Op naar het volgende, het waterpaleis. Al wat beter dan het Kraton, maar ook dit is niet veel soeps. Jammer.

We lopen een steegje in en zien een winkeltje met prachtige batik schilderijen. Na even onderhandelen weten we drie mooie doeken mee te nemen voor een goed prijsje. Errug blij met deze aankoop!

Hierna gaan we op zoek naar de vogelmarkt. Na een heel eind lopen (en ondertussen 4x gehoord te hebben: 'only 500 meters left', nope Indo's zijn niet erg goed in het inschatten van kilometers) zijn we er. Mijn verwachting: leuke gekleurde vogeltjes, mensen die ze goed verzorgen (omdat hier wedstrijden gehouden worden welke vogels het mooiste tsjierpen) en dus een grote gezellige boel. Ik kom van een koude Kermis thuis. Een hele koude Kermis.
Vogels in mini-hokjes, vleermuizen op elkaar gepropt, zo'n 50 hamsters op elkaar geduwd in een bakje, apen met kleertjes aan helemaal in paniek, kittens onverzorgd in kleine kooitjes die helemaal angstig zijn als je te dichtbij komt (mishandeld?!), zieke kotsende puppy's, etc. Mijn hart brak en het liefst had ik alle diertjes meegenomen, gewassen, verzorgd en wat liefde gegeven. Helaas lag dit buiten mijn mogelijkheden en ben ik snel met de staart tussen mijn benen afgedropen om deze vreselijke markt vlug achter me te laten.

Als het aan mij ligt was deze markt een grote kutzooi en kan ik er met mijn verstand niet bij dat dit een aanrader is voor toerisen om te bezoeken. Wat een eikels. Maar helaas horen ook deze dingen bij het reizen.

Gelukkig staat er de volgende dag wat leuks op de planning, het is namelijk tempel-dag! Rond 4 uur 's ochtends worden we opgehaald door een busje om zo door te rijden naar de Borobudur tempel. Om 6 uur zijn we er en worden de poorten geopend. We lopen meteen helemaal naar het bovenste gedeelte van de tempel, waar een prachtig uitzicht ons te wachten staat. De zon is net op en de mist geeft een mystieke draai aan de welbekende 'klokken' van de tempel. Wanneer we naar beneden lopen wordt het al steeds drukker met groepen schooljeugd die ons erg bijzonder vinden en graag met ons op de foto willen. Wanneer we naar het museum onderaan de tempel geweest zijn, besluiten we nog eenmaal de tempel op te gaan. Zo ver komen we echter niet. We worden bestormd door allemaal groepen schoolkinderen en worden van 5 kanten tegelijk gevraagd om met ze op de foto te gaan. Na een half uur weten we ons met pijnlijke wangen van het lachen langzaam een weg te banen naar de taxi. Justin Bieber, nu begrijp ik wat je doormaakt.

Na de borobudur tempel staat de Prambanan tempel op het programma. Gelukkig is hier geen gekkigheid en ben ik niet één keer gevraagd om op de foto te gaan. Rust!
Ook deze tempel is erg mooi om te zien en ik ben blij dat we nu wel even echt van de tempel kunnen genieten.

Een heerlijke dag dus, met veel nieuwe indrukken. Morgen nemen we een rustdag en plannen we niets, waarna we onze reis vervolgen naar Pangandaran.

Selamat tinggal